De huismuis
Het uiterlijk en de ontwikkeling van de huismuis
Huismuizen hebben een slanke bouw, spitse kop, grote oren, kraalogen en een lange dunne staart. Volwassen huismuizen hebben een lichaamslengte van ongeveer 7 tot 10 cm en een gewicht tussen 15 en 30 gram. Vrouwtjes van 2 tot 12 maanden zijn geslachtsrijp en hebben zo’n 6 tot 10 worpen. De draagtijd is 3 weken en de nestgrootte is gemiddeld 5-6 jongen. De levensduur van de huismuis is ongeveer 1 jaar.
Leefwijze
De huismuis heeft een groot aanpassingsvermogen, zijn uitstekende klimmers en kunnen tot ongeveer 25 cm hoog springen. Reuk is het voornaamste zintuig van de huismuis. Ook zijn ze erg nieuwsgierig. Het zijn alleseters met een voorkeur voor vetrijk voedsel, peulvruchten en granen. Gemiddeld eet een huismuis zo’n 3 tot 5 gram per dag, bij voorkeur eten huismuizen op rustige beschutte plaatsen. Ze hebben weinig behoefte aan vocht, daardoor kunnen ze zeer droge omstandigheden overleven.
Huismuizen leven voornamelijk in gebouwen onder de vloeren, op zolders, achter wanden, boven of in isolatiemateriaal en in of onder opgeslagen materialen. De actieradius is soms niet meer dan enige meters van het nest af, huismuizen graven of zwemmen zelden en zijn voornamelijk ’s nachts actief.
Schade en overlast door de huismuis
De uitwerpselen (zwart, 3 tot 8 mm lang en 1 tot 3 mm dik) worden verspreid aangetroffen, deze worden vrij snel hard. De huismuis laat sleepsporen van de staart achter in stoffige omgeving, buiksmeer (bruine vlekken) op veel belopen randen en knaagschade van onder meer isolatiematerialen. Huismuizen kunnen ziektekiemen verspreiden zoals bijvoorbeeld bacteriën, ze bevuilen voedselvoorraden met uitwerpselen en urine. Daarnaast veroorzaken ze knaagschade aan diverse producten en materialen, waaronder ook kabels.